اضطراب چیست؟

 

 

اضطراب هم حالت ذهنی و هم جسمی انتظارات منفی است که از نظر ذهنی با افزایش برانگیختگی و از نظر جسمی با فعال‌شدن چندین سیستم بدن برای کمک به مقابله با یک موقعیت ناشناخته و نامطلوب است.احساسات شناختی ترس در انتظار برخی از نتایج بد، و احساسات فیزیکی مانند بی‌قراری و ضربان قلب برای ناراحتی طراحی شده‌اند. منظور از اضطراب جلب‌توجه و تحریک شما برای ایجاد تغییرات لازم برای محافظت از چیزی است که به آن اهمیت می‌دهید. حملات گاه‌به‌گاه اضطراب طبیعی است و حتی می‌تواند سازنده باشد. اضطراب را می‌توان بهایی دانست که ما انسان‌ها برای داشتن توانایی تصور آینده می‌پردازیم.

شیوع اضطراب در نوجوانان

باید گفت که اضطراب در حال حاضر مشکل اصلی سلامت روان در سراسر جهان است و میزان بروز اضطراب در نوجوانان همچنان در حال افزایش است. یکی از دلایلی که اغلب برای افزایش عمومی اضطراب ذکر می‌شود، بار عدم‌اطمینان در تقریباً هر حوزه از زندگی مدرن است، در پاسخ به مجموعه‌ای از تغییرات اقتصادی و فرهنگی. عدم‌اطمینان باعث اضطراب نمی‌شود، اما زمینه پرورش آن را فراهم می‌کند.

دو عامل مهمی که در ایجاد اضطراب نوجوانی نقش دارند، شیوه‌های فرزندپروری است که بیش از حد از کودکان محافظت می‌کند و افزایش رسانه‌های اجتماعی. فناوری فرصت‌های جدیدی را برای ارتباط افراد فراهم می‌کند، اما همچنین منجر به تجربیات جدیدی از مقایسه منفی اجتماعی و مسیرهای جدیدی برای طرد اجتماعی می‌شود.

اضطراب در نوجوانان

حالا بعد از خواندن مطالب بالا درباره‌ی اضطراب و اطلاعات مختصری که درباره‌ی اضطراب به دست آوردیم با هم نگاهی به اضطراب نوجوانی می‌اندازیم. در اینجا باید بگوییم که نوجوانان مضطرب با کودکان مضطرب متفاوت هستند. وقتی بچه‌ها کوچک‌تر هستند، بیشتر نگران چیزهایی مانند تاریکی، هیولاها یا اتفاق بدی هستند که برای والدینشان می‌افتد. اما نوجوانان بیشتر نگران خودشان هستند.

همچنین اضطراب در نوجوانان اغلب به نظر کمال‌گرایی است. نوجوانان ممکن است از عدم موفقیت در مدرسه یا ورزش بترسند. یا ممکن است در مورد اینکه دیگران در مورد آنها چه فکر می‌کنند بسیار نگران باشند. همچنین برای نوجوانان رایج است که نگران بدن خود باشند. قبل یا بعد از بلوغ یک چالش و محرک بزرگ است.

برخی از نوجوانان مضطرب برای مدت طولانی در حال مبارزه با اضطراب هستند، اما اوضاع باگذشت زمان بدتر می‌شود اگر به آنها کمک تخصصی نشود. مواقع دیگر، بچه‌هایی که قبلاً مضطرب نبودند، ناگهان در نوجوانی شروع به مضطرب شدن می‌کنند. اضطراب اجتماعی و حملات پانیک دو نوع اختلال اضطرابی هستند که اغلب در سال‌های نوجوانی شروع می‌شوند.

تشخیص اضطراب نوجوانی ممکن است سخت باشد؛ زیرا نوجوانان در پنهان‌کردن احساسات خود خبره هستند. علائم نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از نوجوانان تمایل دارند از چیزها اجتناب کنند. دیگران تحریک‌پذیرتر هستند یا اطرافیانشان را سرزنش می‌کنند. آنها ممکن است از رفتن به مدرسه امتناع کنند یا از معده درد و سردرد بسیار شکایت کنند.

استرس در نوجوانی

از آنجا که دوران نوجوانی حساس ترین و مهمترین دوران زندگی هر فرد است که با مسائل مربوط به رشد جسمی، رشد شناختی و رشد اجتماعی همراه می شود و نوجوان تنش های فراوان در پیش دارد، در چنین شرایطی با مدیریت کارآمد استرس با علت های مختلف، شرایط سخت برای نوجوان تسهیل می شود. در این دوره که با بلوغ آغاز شده و به بزرگسالی ختم می شود هر چه نوجوان مهارت های بیشتری را بیاموزد در چالش با مسائل بزرگسالی هم موفق تر عمل خواهد کرد. و همانطور که پیش تر اشاره شد، داشتن مهارت مدیریت استرس به این دلیل که جزء لاینفک زندگیست از ملزومات زندگی در نظر گرفته می شود.

فردی که برای حضور در محل آزمون خود تاخیر کرده در ترافیک احساس تنش زیادی دارد، این استرس های معمول و روزمره جزیی و گذرا هستند و برای همه ما وجود دارند و ممکن است خیلی زود فراموش شوند و معمولا عملکرد فرد را در جهت مثبت ارتقا میدهند اما همین استرس ممکن است در شرایط دیگری و برای فرد دیگری برعکس عمل کند و عملکرد او را کاهش دهد یا حتی مختل کند.

علائم اضطراب در نوجوانان

علائم اضطراب در نوجوانان بسیار گسترده است، از کناره‌گیری و اجتناب تا تحریک‌پذیری و پرخاشگری. اضطراب اغلب نادیده گرفته می‌شود؛ زیرا نوجوانان در پنهان‌کردن افکار و احساسات خود خوب عمل می‌کنند. اما اینها برخی از رفتارهایی است که ممکن است نشانه‌ای از اضطراب یک نوجوان باشد:

  • ترس‌ها و نگرانی‌های مکرر در مورد بخش‌های روتین زندگی روزمره
  • تحریک‌پذیری
  • مشکل در تمرکز
  • خودآگاهی شدید یا حساسیت به انتقاد
  • کناره‌گیری از فعالیت‌های اجتماعی
  • اجتناب از موقعیت‌های سخت یا جدید
  • شکایات مزمن در مورد معده درد یا سردرد
  • افت نمرات یا امتناع و اجتناب از مدرسه
  • اطمینان‌جویی مکرر
  • مشکلات خواب
  • مصرف مواد مخدر
چه زمانی اضطراب نوجوانی نیاز به درمان دارد؟

مانند هر اختلال دیگری، اضطراب نوجوانی زمانی نیاز به درمان دارد که از طریق فراوانی یا شدت، یا هر دو، نگرانی در عملکرد اختلال آن ها ایجاد کند. اضطراب واکنش ناسازگار اجتناب از موقعیت‌های ناراحت‌کننده، محدودکردن تجربه و لذت‌بردن از زندگی است.

نگرانی‌ها می‌توانند زمان زیادی را در روز و شب صرف کنند، تمرکز را مختل کنند، از خواب جلوگیری کنند، و فقط درد و رنج همه‌جانبه را ایجاد کنند و مانند بسیاری دیگر از اختلالات سلامت روان، اضطراب منزوی‌کننده است و از تماسی که بااحساس تهدید فراگیر اضطراب مقابله می‌کند، ممانعت می‌کند.

اضطراب در نوجوانان، لذت‌بردن از زمان حال و از یافتن راه‌حلی برای هر مشکلی که منشأ نگرانی است باز می‌دارد. آزادکردن فضای ذهنی نوجوان برای شرکت در فعالیت‌هایی فوری که به‌احتمال زیاد باعث ایجاد شرایط برای رفع نگرانی و اضطراب می شود، یکی از اهداف اصلی درمان می باشد.

بااین‌حال، تعداد زیادی از مبتلایان از درمان اجتناب می‌کنند. آنها اغلب بسیاری از علائم فیزیکی اضطراب را با اثبات یک اختلال جسمی اشتباه می‌گیرند و به دنبال تشخیص چیزی هستند که معتقدند یک نقص پنهان است. یا ممکن است احساس کنند که به‌تنهایی می‌توانند نگرانی خود را کنترل کنند. در یک تحقیق، به‌سختی ۲۰ درصد از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی به دنبال کمک حرفه‌ای بودند.

گزینه‌های درمانی برای اضطراب در نوجوانان چیست؟

همه بیماران باید در مورد ماهیت اختلال خود و عواملی که باعث آن می‌شود، آموزش ببینند. فراتر از این اطلاعات اولیه (آموزش روانی)، سه رویکرد، مبتنی بر شواهد برای اختلالات اضطرابی وجود دارد. اولین مورد، روان‌درمانی، رایج‌ترین درمان شناختی رفتاری است که برای اضطراب عمومی، اضطراب اجتماعی، و هراس مفید است، شرایط اضطرابی که اکثر بیماران برای آن به دنبال کمک بالینی هستند.

هدف روان‌درمانی ریشه‌کن‌کردن اضطراب نیست چونکه نه ممکن است و نه مطلوب . بلکه ابزارهایی برای آرام‌کردن برانگیختگی فیزیکی، اصلاح تحریفات شناختی و کاهش اجتناب از آنچه از آن می‌ترسید، فراهم می‌کند. بااین‌حال، درمان به زمان نیاز دارد و ناراحتی ناشی از اضطراب می‌تواند آن‌قدر حاد باشد که بسیاری از بیماران به دنبال تسکین فوری هستند.

معمولاً دارو به‌تنهایی یا همراه با روان‌درمانی تجویز می‌شود، اگرچه همه داروهایی که برای درمان اضطراب هم در نوجوانان و هم بزرگسالان استفاده می‌شوند تسکین فوری ندارند. رایج‌ترین داروهای تجویز شده، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا اثر قابل‌توجهی داشته باشند. بنزودیازپین‌ها نیز به طور گسترده تجویز می‌شوند.

 

 

روانشناسی یک علم گسترده و وسیع می باشد که با بهره گیری از روانشناسان مجرب می توانید مشکلات خانوادگی خود را حل کنید . مشاوران ما در کلینیک مشکلات نوجوانی آماده مشاوره و راهنمایی به شما عزیزان هستند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *